EIGEN GRENZEN BEWAKEN.

Je eigen grenzen bewaken is normaal al moeilijk, laat staan in de omgang met iemand met een verslaving. Het gaat heel geleidelijk, ik merkte het pas toen Mam er eigenlijk al ver overheen was gegaan. Ik keek terug en dacht “hoe ben ik hier in hemelsnaam terecht gekomen!” 
Ik leverde iedere keer weer een beetje in.. 
Juist omdat je die persoon zo graag wilt helpen, cijfer je je eigen behoeftes steeds een beetje meer weg, je ‘accepteert’ dat dit de situatie is en dat diegene dat nodig heeft.. Maar wat heb jezelf nodig?

Om er voor die ander te kunnen blijven zijn, is het juist belangrijk om er voor jezelf te zijn! Duidelijk zijn, je eigen grenzen bepalen en er zo goed mogelijk naar te handelen. Ook hierin is het van belang een balans te vinden, het laatste wat je wil is een constante strijd (voor zover jij dat kan tegengaan). 

Hoe bepaal je je eigen grenzen?

–  Ten eerste er de tijd voor nemen. Dit kan tijdens een wandeling, thuis op de bank of ergens waar je je rust kan vinden.
– Wat past bij jou? Iedereen is anders en dus ook dit, luister naar jezelf, neem adviezen ten harte maar haal eruit wat bij jou past.
– Wat is haalbaar, realistisch in de huidige situatie. Stapje voor stapje
– Weet dat je grenzen tijdelijk kunnen zijn, ze kunnen ieder moment aangepast worden
– Stel jezelf regelmatig de vraag, wat is je behoefte en wat is je gevoel. Bewust worden hoe je met situaties omgaat en waar je grenzen liggen is een hele belangrijke.
– En wederom wees niet te streng voor jezelf. Het zal niet iedere keer lukken, het vinden van je eigen balans, het is een leerproces!

Kom je niet goed uit met je grenzen aangeven en mocht je hier samen een keer over willen sparren, ik luister en denk graag met je mee! 

#grenzenbewaken#grenzenbewakenismoeilijk#naastenvanverslaafden